Yalnız yürüyen bir adamım ben,
Ve yürürken karanlık bir sokakta,
Gece veya dolaşırken bir parkta…
Işıklar değişmeye başlayınca,
Bazen kendimi çok tuhaf hissederim.
Biraz telaşlı, karanlık olunca.
Karanlık korkusu, karanlık korkusu,
Sürekli bir korkum var, bir şey yakında sanki,
Karanlık korkusu, karanlık korkusu,
Bir fobim var, biri daima orada sanki…
Hiç parmaklarını duvardan kaçırdın mı,
Ve hiç ensenin uyuştuğunu hissettin mi,
Işığı ararken?
Bazen odanın köşesine bakmaya bile korkarsın.
Hissedersin bir şeyin sürekli,
Seni izlediğini…
Karanlık korkusu, karanlık korkusu,
Sürekli bir korkum var, bir şey yakında sanki,
Karanlık korkusu, karanlık korkusu,
Bir fobim var, biri daima orada sanki…
Geceleyin hiç yalnız kaldın mı,
Arkanda ayak sesleri duyduğunu düşünüp,
Arkanı dönüp kimsenin olmadığını anlayarak.
Ve hızla başını çevirirsin,
Bir daha dönüp bakmak zor gelir.
Çünkü eminsindir,
Orada biri var!
Bir gece önce izlenen korku filmindeki,
Cadılar ve garip yaratıklar,
Bilinmeyen sorunlar aklında.
Belki de beynin sana bir oyun oynuyor,
Hissedersin, ve birden gözlerin kilitlenir,
Duvardaki dans eden gölgelere…
Karanlık korkusu, karanlık korkusu,
Sürekli bir korkum var, bir şey yakında sanki,
Karanlık korkusu, karanlık korkusu,
Bir fobim var, biri daima orada sanki…
Karanlık bir sokakta yürürken ben,
Yalnız yürüyen bir adamım…"
Ptsi Şub. 16 2009, 21:18